مثل جادوها

نمیدونم نوشتن و نویسنده بودن به خیلی کتاب خوندن یا آموزش زیاد دیدن، ولی منی که تو دنیای واقعی وسط گند و کثافت های ایران و خاورمیانه دارم زندگی میکنم، قطعا جای بهتری بجز رویاهام نمیتونه خیالم رو بابت زندگی ایده آلم راحت کنه....

منظورم خیالبافی و رویاپردازی و گند زدن به زندگی نیست... منظورم قصه های خوب و پایین خوش داشتن هست...

مثل قفس میمونه...

شب که میشه به همه آرزوهام فکر میکنم که سوختن...

عمری که داره میره...

روزهای سختی که میگذره...

از لذتها

مثلا از دیدن اشیای هندسی ، حتی تصاویر هندسی لذت میبرم